Jedzenie emocjonalne, część 1. | Otulenie
logo
headerBackgroundSlim

Jedzenie emocjonalne, część 1.

Projekt-bez-nazwy-16

Autorką tekstu jest Agata Ukleja, psycholog.

Jak powiązane są ze sobą emocje oraz jedzenie?


Dzisiaj zaczynamy serię postów w tym temacie!


Istnieje szereg badań, które wskazują na związek między tymi dwoma aspektami – wielokrotnie zostało potwierdzone, że sięganie po jedzenie jest sposobem na:

– zredukowanie napięcia

– polepszenie samopoczucia

– odwrócenie uwagi 

– na nudę 😉

W życiu codziennym często słyszymy, że ktoś zajada stres albo wręcz przeciwnie, że tak się zdenerwował, że nie był w stanie nic przełknąć. Jedzenie przez to, że spełnia funkcję m.in. społeczną i kulturową mocno połączone jest z emocjami. 

Jeżeli chodzi o kulturowe znaczenie jedzenia to zależy ono od rytuałów, stereotypów i tradycji w danej kulturze, która jest jednym z czynników motywacyjnych. 

Przykładem  może być nagradzanie dzieci słodyczami. Słodkości dajemy w prezencie, są one obecne przy spotkaniach ze znajomymi, z rodziną. Od najmłodszych lat uczymy się łączyć cukier ze szczęśliwymi chwilami. Popularnie, produkty spożywcze, które mają dla nas sentymentalne znaczenie, określamy mianem “comfort food”. Niektórzy są skłonni, aby po ten typ jedzenie sięgać w chwilach, gdy nie potrafią zaspokoić swoich potrzeb emocjonalnych w funkcjonalny sposób. 

Jedzenie w wielu domach łączone jest z miłością. Poprzez przygotowywanie posiłków mama, babcia mogły okazywać nam troskę, uwagę, pokazać, że się dla nas starają. Wielokrotnie słyszeliśmy “zjedz, bo babci będzie przykro”, więc jedliśmy, nawet, jeżeli coś nam nie smakowało lub nie byliśmy głodni. Ignorowaliśmy swoje sygnały z ciała, aby nie odrzucić czyjejś miłości – okazywanej poprzez jedzenie.

Kolejny przykład, to niestety, pojawiające się jeszcze przekonanie, że gdy kobieta nie gotuje obiadów to znaczy, że nie kocha swojego partnera. Jest to związane właśnie z przekazem kulturowym dotyczącym jedzenia. 

Co istotne, rodzinne jedzenie posiłków jest czynnikiem profilaktycznym w zaburzeniach jedzenia – im więcej posiłków rodzinnych, im bardziej jest to powiązane z rozmową, ciepłą troskliwą atmosferą, tym chętniej nastolatkowie/dzieci przygotowują własne posiłki, co później ma odzwierciedlenie w bardziej stabilnej masie ciała, mniejszych predyspozycjach do jej kontroli masy przez niezdrowe strategie (zw. z zaburzeniami odżywiania).

© 2020 otulenie.pl . All Rights Reserved.

Realizacja: Magia usług