Filmoterapia
Film umożliwia spotkanie z własnymi emocjami, jak również przyjrzenie się im, przepracowanie i zaakceptowanie we wspierającej atmosferze grupy. Jest to niezmiernie istotne w przypadku wypieranych, nieprzyjemnych emocji. Oglądając film, identyfikujemy się z bohaterem, przeżywamy razem z nim jego wzloty, upadki, czy dylematy. Analiza położenia bohatera filmowego umożliwia nam pośrednio przeanalizowanie własnej sytuacji, własnych konfliktów w bezpieczniejszych warunkach, niż serwuje nam codzienność.
Co istotne, informacje zawarte w filmie przetwarzane są bardziej na poziomie emocji, niż intelektu, co najlepiej obrazuje fakt, że nawet osoby mające trudność z uronieniem łzy, oglądając film doświadczają oczyszczającej funkcji płaczu.
Dyskusja nad filmem pomaga zrozumieć sytuację, w której znalazł się bohater i przełożyć ją na identyfikację problemu leżącego u podstaw zaburzeń odżywiania.
Po utożsamieniu podobieństw z bohaterem i wejściu z nim w emocjonalny związek doświadczamy- jak to ma miejsce w przypadku pozostałych technik arteterapii, następuje etap oczyszczenia – pacjent dociera do głęboko ukrytych emocji, werbalizuje je, udostępnia pod dyskusję z grupą i z terapeutą. Implikacją tego jest uzyskanie wglądu – rozważenie, czego doświadczyliśmy dzięki obrazowi filmowemu i przełożenie tego doświadczenia na istotę swoich problemów. Filmoterapia pełni także istotną funkcję uniwersalizacji- obserwując losy bohatera filmowego pacjent uświadamia sobie, że nie jest jedyną istotą doświadczającą podobnych problemów, co minimalizuje jego poczucie alienacji.
Koncepcja radzenia sobie z problemami poprzez doświadczanie losów bohaterów wywodzi się ze starożytności. Już Arystoteles opisywał oczyszczające właściwości i lecznicze działanie (katharsis) tragedii antycznych. Widzowie poprzez odniesienie trudności własnego życia do sytuacji postaci spektaklu oswajali się z nimi i łatwiej funkcjonowali wracając do codzienności. W Ośrodku Leczenia Zaburzeń Odżywiania „Otulenie” umiejętnie korzystamy z tej formy sztuki o największej sile oddziaływania na odbiorcę, starannie dobierając repertuar pod kątem problemów danej grupy.
Film umożliwia dotarcie do najbardziej skrytych pacjentów, którym rozmowa na tematy osobistych problemów przychodzi z dużym trudem. Obejrzany obraz może stanowić dyskretny zaczątek do rozmowy – ułatwić zrozumienie istoty problemu, ujawnić sposoby radzenia sobie z nim. Poprzez możliwość obserwacji tych sposobów, umożliwia wybór najodpowiedniejszego.
Filmoterapia jest bezpieczną formą leczenia zaburzeń odżywiania, bowiem umożliwia pacjentowi nabranie dystansu do problemu i spojrzenie na niego z innej perspektywy, w bardziej obiektywny sposób.