Zaburzenia odżywiania, takie jak anoreksja, bulimia czy zespół kompulsywnego objadania się to wieloskładowe zaburzenia, które wpływają nie tylko na zdrowie fizyczne, ale również na emocje i relacje społeczne osób nimi dotkniętych. Charakteryzują się nieprawidłowymi nawykami żywieniowymi, obsesyjnym kontrolowaniem masy ciała oraz niskim poczuciem własnej wartości. W wielu przypadkach chorzy zmagają się także z lękiem, depresją i poczuciem osamotnienia. Dodatkowo mierzą się z innymi trudnościami, które mogą wynikać zarówno z ich stanu zdrowia, jak i sytuacji życiowej.
W jaki sposób zaburzenia odżywiania w nieadekwatny sposób zaspokajają podstawowe potrzeby emocjonalne?
W zrozumieniu przyczyn problemu wszelkich zaburzeń, w tym odżywiania, kluczową rolę odgrywa terapia. W jej trakcie uczestnicy uczą się zmiany destrukcyjnych wzorców myślenia oraz zdrowych strategii radzenia sobie z emocjami, poznają swoje potrzeby, uczą się je zauważać w życiu codziennym i szukają innych, bardziej adekwatnych sposobów na przeżywanie ich.
Coraz częściej stosowaną i niezwykle skuteczną formą wsparcia jest terapia grupowa. To metoda, która pozwala pacjentom dzielić się swoimi doświadczeniami, uzyskać akceptację i motywację do zmiany, a także uczyć się na przykładach innych.
Co wyróżnia terapię grupową w leczeniu zaburzeń odżywiania?
Po pierwsze to, że zachęca do innych oddziaływań stosowanych w leczeniu zaburzeń odżywiania, po drugie-daje poczucie wspólnoty pozwalające przełamać izolację, która często towarzyszy osobom z tymi zaburzeniami.
Psychoterapia grupowa stanowi cenne wsparcie w leczeniu zaburzeń odżywiania i może być pomocna w różnych sytuacjach, takich jak: brak motywacji do leczenia czy chęci wyjścia z zaburzenia. To przede wszystkim okazja do testowania założeń i przekonań na temat siebie, sposobu postrzegania własnej osoby przez innych oraz tendencji do porównań. Jest to przestrzeń, w której nie ma miejsca na krytykę, ani ocenianie, a panująca atmosfera bezpieczeństwa i akceptacji pozwala na szybsze zdrowienie. W takich warunkach można sprawdzić, co się stanie, gdy zachowamy się inaczej, czy grupa zauważy zmiany w nas (na przykład wzrost wagi), a także otrzymać empatyczne i konstruktywne informacje zwrotne na nasz temat, wolne od krytyki.
Grupa terapeutyczna ma na celu wzmacnianie lub budowanie motywacji do leczenia, normalizowanie trudności („Nie jestem w tym sam/a”), spojrzenie na swoje problemy z różnych perspektyw, a także kontakt z osobami na różnych etapach leczenia. To możliwość wymiany doświadczeń z otoczeniem wspierającym osoby, które chcą pokonać zaburzenia odżywiania, testowanie nowych zachowań i przekonań w bezpiecznym środowisku, przeciwdziałanie izolacji często towarzyszącej chorobie oraz wspieranie innych form leczenia, takich jak terapia indywidualna czy praca psychodietetyczna.
Co może dać pacjentowi grupowy proces terapeutyczny w Otuleniu?
Kontakt z innymi i wsparcie
Dla pacjenta, który często czuje, że w procesie leczenia zaburzeń odżywiania nikt go nie rozumie – zobaczenie perspektywy innych osób może być cennym doświadczeniem. Poznanie ludzi z podobnymi trudnościami otwiera drogę do otrzymywania wsparcia od innych.
Nadzieja i wspólna motywacja
Poznanie historii osób na różnych etapach zdrowienia z zaburzeniami odżywiania może z jednej strony dawać nadzieję na poprawę, a z drugiej stanowić motywację do podjęcia wysiłku w terapii i w procesie zdrowienia. To także okazja do obserwowania, jak inni radzą sobie na poszczególnych etapach tego procesu.
Wzajemne zrozumienie i szacunek
W grupie terapeutycznej kształtowane są więzi oparte na szacunku i akceptacji. Nikt nikogo nie ocenia, nie wyśmiewa,ani nie odrzuca. Każda osoba w grupie jest dla niej cenna ze względu na obecność, co sprzyja budowaniu atmosfery uważności na drugiego człowieka oraz wzajemnego wsparcia.
Nauka w grupie
W grupie terapeutycznej pacjenci uczą się, jak radzić sobie z trudnymi emocjami i myślami, a także dzielą się ze sobą metodami, które pomagają im w przezwyciężaniu różnych wyzwań. Grupa stwarza również okazję do zadawania pytań innym na tematy, które są dla danej osoby istotne. W trakcie spotkań uczestnicy uczą się akceptować siebie, swoje emocje oraz swoje ciało.
Zatem, kluczowym elementem psychoterapii zaburzeń odżywiania jest nauka rozpoznawania własnych emocji i potrzeb oraz ich odpowiedniego zaspokajania. W trakcie terapii grupowej, oprócz powyższego, pacjent rozwija umiejętność konstruktywnej i skutecznej komunikacji z innymi, eliminując konieczność wykorzystywania objawów choroby jako środka do uzyskania wsparcia, budowania relacji, samodzielności, kontroli czy podejmowania decyzji.